Jak księgować faktoring różnego typu?

Faktoring jest coraz częściej wybieranym sposobem finansowania przedsiębiorstw, co wynika z tego, że kontrahenci nie wywiązują się z obowiązku płatności i/lub wybierają długi okres płatności. Finansowanie faktur pozwala na szybkie odzyskanie pieniędzy. Jak zapisać to w rachunkach? Jak powinno przebiegać księgowanie faktoringu?

Na czym polega finansowanie faktur? Kilka zasad przed księgowaniem faktoringu

Faktoring polega na tym, że bez zgody dłużnika można przenieść wierzytelność na osobę trzecią. W umowie faktoringu pojawiają się trzy podmioty, ale jest ona zawierana między przedsiębiorcą (zwanym faktorantem) a instytucją finansową (zwaną faktorem); warunkiem jej zaistnienia jest fakt, że w umowie z kontrahentem nie było sprzeciwu na zbycie wierzytelności osobie trzeciej. W faktoringu przedsiębiorca wystawia fakturę kontrahentowi, a nie chcąc czekać na płatność do określonego w niej terminu, sprzedaje się ją faktorantowi – koniecznie trzeba to zrobić przed terminem zapadalności faktury, gdyż faktoring nie polega na ściąganiu długów. Istnieją dwa rodzaju faktoringu – pełny i niepełny. W tym pierwszym faktor przejmuje w pełni ryzyko niewypłacalności dłużnika. W przypadku faktoringu niepełnego, gdy dłużnik nie spłaca należności, wypłaconą na poczet faktury zaliczkę musi otrzymać przedsiębiorca, który wystawił dokument. Istnieje także faktoring mieszany, w którym faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności dłużnika tylko w części określonej w umowie faktoringowej, czyli do pewnej, określonej w umowie kwoty.

Inne publikacje  Rozwój automatyzacji procesu produkcji poprzez zastosowanie technologii IO-Link

Zasady księgowania faktoringu

Zasady księgowania faktoringu zależą od tego, jaki sposób finansowania faktur został wybrany. W przypadku faktoringu bez regresu (czyli pełnego), wierzytelność należy wyksięgować z księgi rachunkowej w dniu przekazania jej faktorowi, gdyż taki faktoring jest traktowany jako sprzedaż wierzytelności, co oznacza, że, zgodnie z art. 42 ust. 3, pieniądze od faktora należy zaliczyć do przychodów finansowych. Konieczne jest także zaksięgowanie opłat, które faktor od nas pobrał, co opisuje się jako rozliczenie zakupu. W przypadku faktoringu z regresem (niepełnego) wierzytelności nie można wyksięgować z ksiąg faktoranta, gdyż istnieje ryzyko niewypłacalności kontrahenta. W tym przypadku umowa faktoringowa jest ujmowana jako umowa kredytowa, a kiedy kontrahent ureguluje należność, w księgowaniu faktoringu (zobacz: https://faktoria.pl/porada/ksiegowanie-faktoringu-jak-ksiegowac-faktoring-roznego-typu) można umieścić informację o zapłacie należności za fakturę. W sytuacji, gdy wierzytelność nie zostanie uregulowana, faktorant musi zwrócić pieniądze faktorowi, co zapisuje się jako pozostałe rachunki. W faktoringu mieszanym kosztami finansowanymi jest ta część wierzytelności, która nie została przejęta przez faktora.

Księgowanie faktoringu jest zależne od rodzaju finansowania faktur, więc przed uzupełnieniem ksiąg trzeba sprawdzić zapis umowy, by nie popełnić błędu.

Inne publikacje  Pióra wieczne - co je wyróżnia?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *